ali galip altınçul yaşamım boyunca evimize giren gazete ve dergilerin sayfaları arasından dostça görünüp bana birşeyler söylemiştir.. öyle ki yetişmemde bana annem babam gibi emeği geçmiştir diyebiliyorum.. çünkü o bende hep vardı.. ki hala var.. şimdilerde sakarya gazetesinde çiziyor..
geçtiğimiz günlerde sergisine gitmek kendisi ve eşi ile tanışmak tüm bunları onlara söylemek benim için taşı yerine yerleştirmek gibiydi..
aynı kentte yaşadığımı bilmek beni mutlu ediyor.. kendine ve eşine saygılarımla sevgilerimle...
bu kadın annemden daha çok anneme benziyor
bir galip ki - içinde ali gizli
çok kibarlar
az çizgi ile güçlü anlatım.. özenmemek elde değil
güzel kız resmi yapmaya çalıştığım yaşlarımda bakıp bakıp yerindiğim yıllarımı anımsatıyor..
bu iki portreyi ben yaptım renkli olanını çocuk yaşlarımda iken.. diğeri ise geçtiğimiz günlerde.. kendi blogumda da olsa ali galip altınçul'un çizgileri ile aynı sayfada yer alma ayrıcalığının onurunu yaşamak istedim..
eskişehir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder